سلام داستانی زیبا ازدوست خوبم میلاد کیای عزیز 

-اصلا بزار بره برای چی اینقدر حرص می خوری.

قاسم سیگارش رو توی زیر سیگاری تکوند و به پیر مرد نگاه کرد که قوز کرده بود روی تخت و با گلهای قالی ور میرفت.

-پسرمه ، چجوری ولش کنم بره آخه؟

-آخه قربونت برم اون که پسر نیست دردسره! تعارف که با هم نداریم که!

پیر مرد سرش رو بلند کرد و آهی کشید و دوباره مشغول قالی شد.

-نمی دونم والله ، خودمم دلم رضا بده ننش راضی نمیشه ، همین یه پسر رو داره آخه.

-ای بابا حاجی اون بیچاره که خودش بیشتر از همه از این پسره میناله که ! تعارف که با هم نداریم که!

-بابا اون بدبخت که همیشه توی اتاقش افتاده، این ناله و نفرین هاشم از شکایت های هم محلیاست که آسایش رو ازش گرفتن! وگرنه خداییش توی خونه آزاری نداری چرا پا رو حق بزاریم؟  تازه اگه ناله و نفرینیم میکنه همش زبونیه وگر نه دلش نمیاد خار به دست این به قول تو نره خر بره!

قاسم یه پک دیگه به سیگارش زد و پاهاش رو که خواب رفته بود رو دراز کرد و شروع کرد به مشت و مال دادنش.

-به هر حال برای خودت میگم تا این هس نه تو رنگ آرامش میبینی نه این محل حالا که موقعیتی پیش اومده تا این بره و آدم بشه تو میگی نه؟؟؟!!!
- نه و آره گفتنش که با ما نیست، اینا این دفعه بریزن، میبرنش. دفعه قبلیم که نمیدونم کدوم شیر پاک خورده ای آدرسش رو داده بود خدایی شد که شب خونه نبود و به خیر گذشت فقط مسئله این دل صاحب مرده من و اون ننه علیلشه که طاقت نداریم.

-ای بابا حاجی دیر یا زود داره سوخت و سوز نداره جنگه ! اینا آدم کم آوردن سراغ اینم میان ! مگه میشه تا ابد سرباز فراری بود! تعارف که با هم نداریم که!!

-اومدن دنبال پسرت حاجی؟

رضا قهوه چی قلیون رو داد دست قاسم و زل زد به پیر مرد

-هنوز نه، ولی دارن میریزن توی دهات ها سراغ اینم میان . تو خبر نداری که دفعه قبل کی راپرتش رو داده بود؟

- حاجی یه چیزی میگی ها ! مگه کسی هست که با پسرت دشمنی نداشته باشه؟ اگه   ببینن میتونن بهش بزنن میزنن، نمیشه یقه کسی رو گرفت  که!

-چشم ترسیده براش رضا ، چشم ترسیده!

-خوب چه اشکال داره!!! یه چند وقتی ببرنش آدم میشه بر میگرده!!

-اگه نوشته بدن که میره و بر میگرده حرفی نیست ولی چند تا از اینا که بردن رو آوردن که من دلم خوش باشه؟؟
قاسم قلیون رو به طرف رضا گرفت:

-میتونی چاقش کنی نمیدونم چرا نفسم یاری نمیده؟

رضا نیشش رو باز کرد.

-بده ببینمش.

و شروع کرد به پک زدن به قلیون.

قاسم یه نگاه به رضا انداخت و پاهاش رو جمع کرد .

-حالا اینقدر حرص نخور تا ببینیم خدا چی می خواد!
پیر مرد سرش رو بالا گرفت:

-فقط خودت!
رضا یه سرفه کرد و قلیون رو به قاسم داد :

-بیا ردیفه، آره حاجی تا ببینیم خدا چی می خواد! راستی قضیه این دختر صفدر به کجا کشید؟

پیر مرد خودش رو روی پشتی ولو کرد و آهی کشید.

-والله این دو تا که انگاری همدیگه رو میخوان  اما من چشم ترسیده برای این  دختره ، دلم نمیاد بسپارمش دست این پسره ، درسته بچه خودمه ها ولی دلم رضا نمیشه گرگ دستش بدم چه برسه به این برگ گل!
قاسم دود رو خالی کرد طرف رضا :

- والله منم بودم برای این پسره پاپیش نمیذاشتم ، هر چی باشه مسئولیتش با تو هم هست. دیدی چه جوری وای میسه سر محل  چشم دخترا رو در میاره ، تعارف که با هم نداریم که ؟؟

و رضا که دیگه الان نشسته بود روی تخت گفت :

-فقط به خاطر گل روی حاجی پا پییش  نشدم وگرنه الان داشتن آب مرده شور خونه میریختن روش.

پیر مرد گفت:

-والله من که صبح کله سحر میرم بوق سگ بر میگردم. هرچی ازش میدونم از خودتونو هم  محلیا شنیدم. ای بمیری پسر که کمر آدمو جلو در و همسایه خم میکنی!
رضا قلیون رو از قاسم گرفت و یه پک زد:

-من فقط موندم حیرون که این صدیقه چی توی این پسر دیده که اینطور پاش مونده؟؟ صفدر حسابی از جفتشون شکاره میگفت اگه پای بلند شدن داشتم یا این پسر ه رو میکشتم یا این صدیق رو .

قاسم آهی کشید و گفت :

-پیر مرد بیچاره هم گیر افتاده ، پاش بد موقعی علیل شد .

رضا یه پک به سیگارش زد و گفت:

- ولی با همین پای علیلش این دختره رو بعضی وقتا چنان ناکار میکنه که صورتش از ریخت میافته! ای دستت بشکنه مرد!!
قاسم یه نگاه خیره به رضا کرد و گفت :

-تو صورت صدیق رو کجا دیدی؟

رضا افتاد به سرفه:

-بابا مگه خبر نداری این صفدر توی این قهوه خونه سهم داره ماهی چندر غاز سهمشه که از وقتی علیل شده صدیق میاد میگیره! حاجی مطمئنی یه پک نمیکشی؟

-نه رضا جان میدونی که دودی نیستم ! یه استکان چایی اگه تو بساط داری برام بیار.

رضا دستشو روی چشمش گذاشت.

-ای به چشم .تو جون بخوا حاجی.

از روی تخت جست پایین و یه نیم نگاه به قاسم انداخت و رفت طرف دخل.

قاسم همین طور زل زد به رفتنش و زیر لب یه چیزایی گفت و دوباره یه پک عمیق زد به قلیون و دودش رو داد توی فرش :

- این رضا هم خیلی مار مولکه چشمای زنای مردم رو در میاره من خودم که عمرا اجازه بدم مادر و خواهرم از کوچه ای که این توش باشه رد بشن خودشم می دونه که بهش بدگمونم . . تعارف که باهاش ندارم که!نمیدونم چطور صفدر راضی شده دخترش بیاد اینجا؟؟

پیر مرد یه یاالله گفت و از روی تخت بلند شد .

-میری حاجی؟

<!--[if !supportLists]-->-         آره برم سر کارم اومده بودم دلم آروم بشه که نشد برم سر مغازه بلکه یادم بره.<!--[endif]-->

_آره حاجی خدا بهمرات نگران پسرت هم نباش هرچی اون بخواد.

و انگشتاشو به طرف تیر چوبی کنار تخت گرفت. پیرمرد سرش و یه چند باری تکون داد و کتش رو پوشید کفشهاش رو انداخت نوک پاش و یه دست هم برای رضا بلند کرد و رفت.

رضا سینی چایی رو گذاشت کنار قاسم خودش هم کفشهاش رو در آورد و چهار زانو نشست کنار قاسم

-چه زود رفت؟

-گفت میره مغازه، میگفت دلش اینجا آروم نمیگیره !
-این پیرمرد هم خودش مقصره ها از صبح تا شب میره مغازه خوب معلومه اوضاع زندگیش هم همین میشه دیگه

قاسم قندش رو توی چایی زد و گذاشت نوک دندوناش

-آره دیگه اگه اینقدر کلاه کلاه نکرده بود  که الان وضعش اینطوری نبود . خدا که با کسی تعارف نداره که!

ازمیلادکیا. 

نوشته شده توسط سینادرمورخه21/6/1389درساعت22:28